Wij zetten je graag in de spotlight!

 

JAN DE Wilde & Vrienden

Dubbelconcert 23 & 24 februari 2013, GC De Volkskring

Het werd voor ons een vuurdoop; het eerste, door TiniTiaTief georganiseerde concert in het nieuwe GC De Volkskring. Sterker nog, de vraag naar tickets was zo groot dat in overleg met het management al snel besloten werd om er een uniek dubbelevent van te maken. Uniek, in die zin dat Jan De Wilde niet echt grossiert in optredens maar ook omdat er gespeeld werd in de muzikaal meest uitgebreide bezetting.

Doorwinterde muzikanten als Eddy Peremans, Jo Soetaert, Kries Roose, Mario Vermandel en de eveneens met Lede verbonden Liesbeth De Lombaert vergezelden de bard op het podium. Onder vrienden zouden het twee magische avonden worden.

 

In totaal vonden meer dan zeshonderd kleinkunstliefhebbers, van alle leeftijden en uit zowat elke uithoek van Vlaanderen, hun weg naar het GC. De heterogene publieksmix vormde het meest sluitende bewijs dat Nederlandstalige kleinkunst opnieuw aan een stevige revival bezig is. Jan De Wilde is natuurlijk ook niet zomaar de eerste de beste. Misschien wel meer filosoof dan musicus, woordKunstenaar met een grote K.

 

 

In het eerste deel van de gevarieerde set nam Jan zijn publiek mee op een met grappige anekdotes en romantische omzwervingen doorspekte wandeling doorheen zijn leven (De Luie Naald, Dag Mr. De Wilde, Wakker naast jou ... ) om daarna de pauze aan te kondigen met zijn Vrolijk Lentelied. Nadat zowel Fallus Impudicus als de collectieve levers grondig besprenkeld werden kon het tweede deel van start gaan. De ‘Eerste Sneeuw' was vooral tijdens het concert op zondag grondig komen opzetten, maar daar merkte binnen gelukkig niemand iets van. De band voldeed aan ieders verwachtingen door de meer bekende nummers uit het uitgebreide oeuvre te spelen (HèHè, Naakte Man, Zussen ... ) maar liet het niet na om te verrassend uit de hoek te komen met onder meer een minutenlange, maar enorm boeiende uitvoering van ‘Apocalyps' en een aangrijpende, door Eddy Peremans uit het Engels vertaalde versie van Tom Waits klassieker ‘Wals met Mathilda'. Als toemaatjes trokken ook nog ‘De verdwenen karavaan' en ‘De fanfare van honger en dorst' aan ons voorbij om tenslotte de avond zwierig af te sluiten op de tonen van een onsterfelijk ‘Joke'.